به هواداران و سفیران اوتیسم ایران بپیوندید. به زودی کانال تلگرامم تو وبلاگی جدید میزارم.آرشام از موقع تولد بسیار عادی بود و ولی یهو دست زدناش تبدیل شد به کف زدن و دست تکون دادنهای تکراری . من و مامانش خیال میکردیم بچه مون خیلی شاد و عاشق رقص و آهنگهای دی جیه ولی بعد از اینکه مادر زنم که یه زمانی پرستار بود تو نزدیک سه ساله گی بردش بهزیستی بعد کمسیون بچه رو ارجاع دادن به گفتار درمان و دکتر مغزو اعصاب پروفسور قزافی و بالاخره تشخیص اوتیسم خفیف گرفت. و یهو کل آرزوهایی که براش داشتیم فرو ریخت . من یه هفته بعد از شوک عصبی اومدن بیرون و بهزیستی مراجه کردم و اونموقع اونا گفتن باید بچه تو ببری کلینیک پیشگامان امید. این داستان ادامه دارد
- ۹۵/۰۱/۲۴